

خواص گوجه فرنگی در لاغری روز به روز بیبشتر از قبل مشخص میشود. یکی از مهمترین فاکتورهای مورد نیاز برای افزایش سوخت و ساز بدن، فعالسازی DNA است و گوجهفرنگی ماشهی فعال شدن DNA شما میتواند باشد.
جالب است بدانید که این رژیم، مورد علاقه مردم ژاپن است. بسیاری از ژاپنیها به خوبی به یاد دارند که زمانی که رژیم غذایی توفو و رژیم موز صبحگاهی معروف شدند، مردم چارهای جز قناعت به سیب و گوشت بندر کوبه نداشتند، چون تمام قفسهها خالی شده بودند. اینبار نوبت گوجهفرنگی است.
علت انتخاب گوجه فرنگی این است که آنها حاوی مادهای هستند که ثابت شده به روشی سالم موجب چربیسوزی شده و پهلوهای شما را بدون نیاز به باشگاه رفتن باریک و خوشتراش میکند.
پروفسور تروئو کاوادا و تیم پژوهشگرانش در آزمایشگاهی در کیوتوی ژاپن، خواص گوجه فرنگی در لاغری را اینگونه توضیح میدهد:
نحوه تاثیر مولکول بر روی فعالسازی قسمتهای خاموش DNA برای بیان ژن، را یافتهاند. مادهای موجود در گوجهفرنگی که بر روی فعالسازی DNA شما به منظور سوزاندن میزان بیشتری از چربی بسیار تاثیرگذار بوده که این امر میتواند به تحولی اساسی در نگاه ما به پدیدهی رژیم منتهی شود.
تیم پژوهشگران دریافتند گوجه فرنگی حاوی مادهای به نام ۱۳-oxo-ODA، نوع خاصی از اسید چرب اشباع نشده است که قادر به فعال کردن DNA مرتبط با چربیسوزی در بدن انسان است. گفته میشود این ماده میزان چربی خنثی در بدن شما را کم کرده و از آغاز سندروم سوخت و ساز جلوگیری میکند.
در اصل ما پیش از این میدانستیم گوجه فرنگیها در سوزاندن چربیهای طبیعی بدن موثر هستند، با این حال نمیدانستیم چه مادهای و چگونه به کاهش چربی طبیعی در بدن کمک میکند. حال که این فرآیند به طور کامل واضح و مشخص شده و با خواص گوجه فرنگی در لاغری آشنا شدید، چه چیز شما را از گنجاندن گوجهفرنگیهای بیشتر در رژیم غذاییتان بازمیدارد؟
درست است که در مورد اینکه ژنها میتوانند در سوزاندن چربیها به شما کمک کنند صحبت کردیم، اما این بدان معنی نیست که ژنهای شما به طور مستقیم موجب ریزش چربیهای بدن شما میشوند.
راز و رمز نهفته در استفاده از ژنها در این روند این است که آنها آنچه بدن شما برای ساخت آنزیمهای محرک برای تحریک چربیسوزی را لازم دارد فراهم میکند که این امر به معنای فعالسازی DNA شماست. این اتفاق باعث میشود خواص گوجه فرنگی در لاغری بیش از پیش مشخص شود.
براساس پژوهش تیم کاوادا در دانشگاه کیوتو، پس از خوراندن ۱۳-oxo-ODA به گروهی از موشهای آزمایشگاهی چاق، نتایج پس از ۴ هفته نمایانگر تغییرات قابلتوجه در میزان قند خون، چربی طبیعی و دمای مقعد بود که نشانهی افزایش تواناییهای چربیسوزی در آنها پس از مصرف این ماده بود. میزان ۱۳-oxo-ODA داده شده به موشها در مقیاس انسانی تقریبا معادل یک لیوان کوچک آب گوجه فرنگی در هر وعدهی غذایی است.
بنابراین اگر شما روزی سه لیوان آب گوجهفرنگی بنوشید تمام ۱۳-oxo-ODA مورد نیاز بدن شما برای سوزاندن میزان ثابتی از چربی بدون ورزش تامین خواهد شد.
گرچه گفته میشود آب گوجهفرنگی حاوی میزان بالایی از ۱۳-oxo-ODA است ولی این بدان معنی نیست که خود را فقط به آب گوجهفرنگی محدود کنید.گوجهفرنگی و تمامی محصولات مشتق از آن حاوی میزان وسیعی از ۱۳-oxo-ODA هستند.
پس خودتان را از خوردن یک کاسه سوپ گوجه فرنگی داغ در روزهایی که هوس چیز دیگری به جز آب گوجهفرنگی کردهاید، محروم نکنید. استفاده از رب گوجه فرنگی هم یکی دیگر از راهها است.
علیرغم اینکه آب گوجه فرنگی مستقیما از خود گوجهفرنگی گرفته میشود حاوی میزان زیادی نمک است، که همین موضوع میتواند دلیلی باشد برای اینکه در هنگام مصرف روزانهی گوجهفرنگی انواع بدون نمک آن را انتخاب کنید.
طبق اعلام وزارت بهداشت و درمان در ژاپن در سال ۲۰۱۰ میزان نمک مصرفی برای مردان بالای ۱۸ سال حداقل ۹۰۰۰ میلیگرم و برای زنان بالای ۱۸ سال حداقل ۷۵۰۰ میلیگرم پیشنهاد شده است.از سوی دیگر، در غرب و به ویژه انجمن دارویی معتقدند این میزان باید روزانه بین ۱۵۰۰ میلیگرم و ۲۳۰۰ میلیگرم باشد.
این تفاوتها اگرچه ممکن است تفاوت فرهنگی باشند حاوی این پیام هستند که میزان مصرف مجاز نمک روزانه یک میزان ثابت و همگانی نیست.با اینحال نمک را نمیتوان بیرویه مصرف کرد چرا که مصرف بیش از حد آن منجر به تاثیر معکوس بر روی سلامتی شما شده و با افزایش فشار خون خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و سکته را افزایش میدهد.
با نوشیدن ۶۰۰ میلیلیتر آبگوجهفرنگی نمکدار، میزان نمک مصرفی روزانه شما به ۳۶۰۰ میلیگرم خواهد رسید که چندان جایی برای وعدههای غذایی دیگر، چه برسد به دسر باقی نمیگذارد.به همین دلیل در هنگام انتخاب آب گوجهفرنگی مهم است به میزان نمکی که به بدن خود وارد میکنید توجه کنید.