تاریخچه گوجه فرنگی یک داستان جالب و عجیب دارد.در این میان البته یک سوال همیشگی و عجیب نیز وجود داشته و دارد: گوجه‌فرنگی جزو میوه‌هاست یا سبزیجات؟
تقریباً هر ماه ۵۰۰۰۰ نفر این سؤال را در Google مطرح می‌کنند، پس جواب آن، ارزش بررسی دارد. خوشبختانه، دانشنامه Britannica جواب مناسبی در قالب یک جمله کوتاه ارائه کرده است: گوجه فرنگی هم میوه است هم سبزی. به طور خاص می‌توان گفت: «گوجه فرنگی میوه‌ای است که توسط متخصصان تغذیه جزو سبزیجات در نظر گرفته می‌شود.»
برخی افراد ادعا می‌کنند که انبه؛ محبوبترین میوه در جهان است و رتبه‌ای بالاتر از گوجه فرنگی دارد! به این دلیل که در کشورهای زیادی مصرف می‌شود. مردم از قاره آسیا گرفته تا قاره آمریکا، آن را مشتاقانه مصرف می‌كنند، نه فقط به عنوان یك دسر شیرین، بلكه در ترشی‌ها، بستنی‌ها و حتی خوراکی‌های تهیه‌شده از غلات نیز استفاده می‌شود. انبه مطمئناً در کشورهایی مانند هند و چین بسیار محبوب است، زیرا سالانه بیش از ۴۳ میلیون تن انبه در این کشورها تولید می‌شود.
اما اگر محبوبیت انبه را با توجه به میزان تولید در سراسر جهان اندازه‌گیری کنید، متوجه می‌شوید که بسیار پایین‌تر از سیب و موز قرار دارد. اما محبوبترین میوه، نه سیب است و نه موز. گوجه فرنگی چه به شکل پخته شده یا خام و به عنوان سس، آبمیوه یا رب، فوق العاده محبوب است. گوجه فرنگی با حجم براشت حداقل ۱۷۰ میلیون تن در هر سال، عنوان محبوبترین میوه را از آن خود کرده است.
در تاریخچه گوجه فرنگی آمده اولین کسانی که اقدام به کاشت گوجه فرنگی کردند مایاها و سایر اقوام آمریکای مرکزی بودند. اسپانیایی‌ها در سال ۱۵۲۰ گوجه فرنگی را از مکزیک به کشور خود بردند و پس از آن به دست استعمارگران بریتانیایی به ایالات متحده برده شد. با این وجود کمی زمان برد تا این میوه دوست داشتنی در ایالات متحده مورد استفاده عموم مردم قرار بگیرد.
در این دوره، مردم معمولاً معتقد بودند گوجه فرنگی سمی است. اما واقعیت این بود که اروپایی‌های ثروتمند آن را در بشقاب‌های ظریف و از جنس سرب می‌خورند. اسیدیته موجود در گوجه فرنگی، سرب بشقاب‌ها را خارج کرده و همین باعث شد بسیاری از اشراف بر اثر مسمومیت با سرب جان خود را از دست دهند و بازماندگان گوجه فرنگی را مقصر این اتفاق معرفی کردند.
هنگامی که این اعتقاد در مورد خطرناک بودن گوجه فرنگی گسترش یافت، رد این باور دشوار شد. اما این پایان داستان تاریخچه گوجه فرنگی نبود، مردی به نام رابرت گیبن جانسون در نیوجرسی زندگی می کرد که گوجه فرنگی پرورش می‌داد و اعتقاد داشت که آن ها سالم هستند و مشکلی ندارند. او دانه‌های خود را از آمریکای جنوبی گرفته بود و برای نشان دادن سالم بودن این محصول خوش طعم و رد این شایعه، در حضور مردم، اقدام به خوردن گوجه فرنگی کرد.
وقتی جانسون برای اولین بار دندان‌های خود را درون گوجه فرنگی فرو کرد، مردم از شوک، به خود لرزیده و حتی عده‌ای غش کردند. اما، پس از زنده ماندن جانسون در پی این ماجراجویی، مردم آمریکا با خیال راحت شروع به خوردن گوجه فرنگی کردند. از آنجا که تعداد بیشتری از مردم شروع به پرورش گوجه فرنگی و خوردن آن کردند، رستوران‌ها نیز آن را به منوهای خود اضافه کردند.
خیلی ممنون، آقای جانسون!
تاریخچه گوجه فرنگی اما به همین جا ختم نمی‌شود. گوجه فرنگی مدت‌ها قبل از این که در ایالات متحده رایج شود، در اروپا مورد استفاده قرار می‌گرفت. ایتالیایی‌ها حدود سال ۱۵۵۰ شروع به پرورش گوجه فرنگی کردند. اما آنچه باعث شد گوجه‌فرنگی محور دستور تهیه غذاهای ایتالیایی باشد، تا قبل از سال ۱۸۸۹ اتفاق نیفتاده بود.
درست زمانی است که رافائل اسپوزیتو، متخصص پخت پیتزای ناپلی، غذایی را برای احترام به مارگاریتا ملکه ساوی آماده کرد. این غذا همان پیتزا مارگاریتا است. آن چه این پیتزا را بسیار محبوب کرد، ترکیبات آن است که پرچم ایتالیا را تداعی می‌کرد و در آن زمان چون ایتالیا تنها ۲۸ سال بود که به شکل یک کشور متحد در آمده بود، مردم از آن استقبال می‌کردند. در واقع تاریخچه گوجه فرنگی و پیتزا با یک دیگر گره خورده است!
البته به این نکته توجه کنید که اسپوزیتو این غذا را اختراع نکرده است. دستور غذایی مشابهی در سال ۱۸۶۶ توسط فرانچسکو دیبوچارد منتشر شده بود، اما این نسخه اسپوزیتو بود که باعث شد تا گوجه فرنگی جایگاه ویژه‌ای در غذاهای ایتالیایی پیدا کند.
همانطور که گفته شد، اسپانیایی‌ها اولین افرادی بودند که گوجه فرنگی را به اروپا آرودند. گوجه فرنگی محبوبیت زیادی در میان مردم اسپانیا دارد که باعث شده بزرگترین فستیوال گوجه‌فرنگی در این کشور برگزار شود.
مردم شهر Buñol در منطقه والنسیا همه ساله در آخرین چهارشنبه ماه اوت، آماده می‌شوند تا La Tomatina، بزرگترین جشنواره سنتی پرتاب مواد غذایی در جهان را برگزار کند. به دلیل محبوبیت این جشنواره و حضور حداکثر ۴۵۰۰۰ نفر، La Tomatina اکنون یک رویداد بزرگ است که مقامات برای محدود کردن حضور افراد، برای آن بلیط در نظر گرفته اند.
این جشنواره در سال ۱۹۴۵ پس از درگیری و نزاع خیابانی در نزدیکی یک فروشگاه سبزیجات در شهر Buñol آغاز شد. برای جوانان این شهر آنقدر جذاب بود که سال بعد خودشان گوجه فرنگی را از خانه آوردند و در خیابان آن ها را به سمت هم پرتاب کردند.
در این جشنواره از گوجه فرنگی‌های ارزان و با کیفیت پایین و طعم نامرغوب استفاده می‌شود. بدین ترتیب شرکت‌کنندگان احساس عذاب وجدان به علت اتلاف منابع غذایی نخواهند داشت.
حالا که تاریخچه گوجه فرنگی را خواندید، سری به ایران بزنیم. گوجه فرنگی در دوره ناصرالدین شاه قاجار به ایران آورده شد و به تدریج مورد توجه عموم مردم قرار گرفت، تا جایی که اکنون به ندرت می‌توان غذای ایرانی پیدا کرد که در پخت آن از این میوه خوشمزه یا رب آن استفاده نشود. ایران هفتمین کشور دنیا از نظر میزان تولید گوجه فرنگی است.
محبوبیت گوجه فرنگی در ایران به حدی زیاد است که علاوه بر استفاده از رب گوجه فرنگی به عنوان چاشنی اکثر خورشت‌های ایرانی، حتی از نوع خام گوجه در وعده‌های صبحانه و عصرانه در کنار پنیر و خیار استفاده می‌شود.
با استفاده رب گوجه فرنگی چین چین هم می‌توانید لیکوپن مورد نیاز بدن خود را تامین کنید و هم خیال‌تان بابت سلامتی رب راحت باشد! چین چین با استفاده از دستگاه‌های پیشرفته و با نظارت کارشناسان تغذیه و بهداشت، رب گوجه را تهیه کرده و تضمین می‌کند که بهترین کیفیت رب گوجه فرنگی را برای شما به ارمغان می‌آورد.
برای مطالعه منبع مقاله کلیک کنید.
برای مطالعه این مقاله در لینکدین چین چین کلیک کنید.